ساعت شنی!

سلامی به گرمی خورشید!

بچه که بودم یه ساعت شنی داشتم که خیلی دوستش داشتم اما هیچ وقت زبونشو نمی فهمیدم که چی می خواد بهم بگه! (البته من از همون اول می فهمیدم الان اینطوری می گم که ریا نباشه!) بزرگ هم که شدیم فکر کردیم همین طوری به دنیا اومدیم! نه بچه گی ای و نه گریه و نه مریضی و نه بی خوابی های مادری و نه بی تابی های پدری و نه اسباب بازی هایی که کلی باهامون حرف داشتن. خلاصه امروز رفته بودم سراغشون اون ساعت شنی رو پیدا کردم. خلاصه با هم کلی حرف زدیم البته یه کم عصبانی بود.

 می خواهید بدونید چی بهم گفت؟

چندتا درس از ساعت شنی:
1. اگر چه بعضی ها پایین اند اما همیشه جای پاشون محکمه!
2. هیچ چیز یه روز تموم میشه!
3. هیچ کس برای همیشه اون بالا نمی مونه!
4. همه به مقصد میرسیم اما یکی زودتر و یکی دیر تر!
5. همه ی ما به یه مقصد می رسیم!
6. راننده ی اتوبوس زمان پسر خالمون نیست که هر جا خواستیم بایسته!
.
.
.
بقیش رو هم خودتون بگید!

خط خطی شده به دست پسرک