عنوان نداره

اینم فقط به خاطر اینکه وبلاگم فسیل نشه حس خنده نمیاد این چند وقته ...

به سلامتی همه رفیقای نیمه راه ... به سلامتی اونایی که می گفتن بدم میاد که منو با بقیه یکی کنی. من مث بقیه نیستم ... به سلامتی اونایی که نیستن به یادمون ... به سلامتی همه قدیمیا ... به سلامتی همه اونایی که مث شمع تا صبح سوختن اما یه سوسک بالدارم به شعلشون نسوخت ... به سلامتی همه اونایی که صاف و ساده رفتن جلو ولی بعضیا خط خطی شون کردن ... به سلامتی همه بره های دیروز. گرگ؟ نه گربه های امروز ... به سلامتی همه اونایی که رفتن از پیش ما اما ما هستیم به یادشونــــــــ

صفای همه رفقای وبلاگی که ما نبودیم نذاشتن بپوسه اینجا ...